ciamkać

ciamkać
ciamkać {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIIa, ciamkaćam, ciamkaća, ciamkaćają {{/stl_8}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'jeść głośno, wydając mlaski': {{/stl_7}}{{stl_10}}Świnie ciamkały w korycie. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'o błocie itp. płynnych i lepkich substancjach: wydawać odgłos przypominający chlupanie, chlupot; także: powodować powstanie takiego odgłosu': {{/stl_7}}{{stl_10}}Błoto ciamkało pod gumiakami. Ohydna maź ciamkała na dnie kanału. Ciamkać butami w błocie. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • ciamkać — ndk I, ciamkaćam, ciamkaćasz, ciamkaćają, ciamkaćaj, ciamkaćał 1. «jeść głośno; mlaskać» 2. «o substancjach płynnych lub półpłynnych: chlupać, chlupotać, pluskać» Błoto ciamkało pod nogami …   Słownik języka polskiego

  • ciamkanie — n I rzecz. od ciamkać …   Słownik języka polskiego

  • ciapać — ndk IX, ciapaćpię, ciapaćpiesz, ciap, ciapaćał, ciapaćany ciapnąć dk Va, ciapaćnę, ciapaćniesz, ciapaćnij, ciapaćnął, ciapaćnęła, ciapaćnęli, ciapaćnięty, ciapaćnąwszy 1. pot. «uderzać ostrym narzędziem; ciąć, rąbać; ciachać, dziabać» Ciapać… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”